Bloggað skal verða!
Gott að blogga bara svona einu sinni í mánuði, mjög þægilegt!Bara kózý þessvegna, og nokkuð yndisaukandi líka! Það eru samt gríðamargir hættir að blogga.. tískan er að breytast... En jáh, kannski ég fari að segja frá einhverju, segja ykkur sögu..hmm.. Það er einsog það sé EKKERT að gerast í lífi mínu, en það er Blekking! seinasti mánuður í hnotskurn; á skólafundi FG, þar sem viðstaddir voru;Skólameistari og helstu undirstarfsmenn hans, NFFG formenn og flestir nemendur skólans.. Ég og fleiri hornmeðlimir (Grúppían) höfum verið mjöög ósátt við einn undirstarfsmann skólameistarans, segjum Mrs.S. Mrs.S á e-ð mjög erfitt með líf sítt að gera og lætur það bitna á öðrum,t.d. nemendum skólans. Mrs.S á það til að banna hluti, sem ekki mögulega er hægt að banna, ég Nenni ekki að nefna það allt, læt ímyndurnaraflið ykkar um það. Allavega á þessum fundi urðum við að nota tækifærið og opna hjartað okkar fyrir Skólameistaranum og segja frá okkar kvölum! Og svo gerðum við! Ég og stelpa að nafni Dagný byrjuðum hægt, hún fyrst, svo ég, svo aftur hún og svo ég.. og þuftum við að tala í mikrófóninn og í stuttu máli vorum við að 'rífast' við Skólameistarann fyrirframan allan skólann.. en fegnum við ekki eitt einasta ljósa svar við neinu sem við spurðum, enda áttum við meira rétt fyrir okkur heldur en hann. Ég skal nefna dæmi; "Reglur segja að aðeins megi borða mat í mötuneytinu,semsagt er víst bannað að borða á göngum eða örðum stöðum í skólabyggingunni, en þarsem við töldum stólanna þar, sem eru 132, er ekki hægt að ætlast til þess að 600 nemendur komi sér þar fyrir, sem leiðir til þess að nemendur þurfa að borða fyrir utan matsalinn,s.s. á göngum, EN ÞAÐ MÁ EKKI!!?" Svar: "jáh, það Netcafé í framkvæmd á neðstu hæð skólans sem verður komið eftir áramót, til þess að koma í móts við nemendafjöldann,og þar má þá neyta matvæla" jáááh, ÓKEI! takk fyrir það! Svoað í október og nóvember eigum við semsagt að borða HVAR..?? jáh, whatever. maður er eiginlega löngu búin að gefast upp á þessum skóla og reglum hans. Enda förum við ekkert eftir þeim!