Sjónvarpsgláp og röfl.. ;P

Já, ég hef nú ekkert svakalega spennandi að segja en maður verður nú að blogga svo fólk viti að maður sé á lífi.
Í dag fór ég ekki í skólan, var bara veik heima. Ætlaði samt ekkert að vera heima, fór alveg á fætur og tók mig til, fékk mér morgunmat og kaffi, þó að ég var ekkert sérstaklega hress. Svo 5 mínutum áður en ég hefði þurft að fara út sagði Dagur mér að vera bara heima, það var gott hjá honum, mér leið frekar ílla. Bara með e-ð kjaftæði í maganum, flökurt og slöpp og svolleis.. er samt skárra núna, bara e-ð þreytt.
Ég hef samt varla misst af miklu úr skólanum, eða sumsé tölvunámskeiðinu sem við erum í þessa vikuna. Vorum mán. og þrið. að læra Photoshop, mér hundleiddist því ég kunni flest allt sem var verið að fara í gegnum. Það var bara tvennt sem ég lærði nýtt. Þetta sýnir enn og aftur hvað ég er klár! Nei djók. Allavega var ég ekki sú eina sem hundleiddist þarna, helmingurinn af bekknum "fór til læknis" eftir hádegið í gær, voðalega margar sem fóru saman, á sama tíma. Kennarinn bara hló að því.

Svo í morgun sendi ég sms á nokkrar og spurði hvort þær ætluðu í skólann, og gætu þá tilkynnt þessum kennara að ég sé veik, en þá ætluðu allar að skrópa, eða "vera veikar" í dag.

Jájá, ég fer bara á morgun og læri þá á Illustrator, það er annað teikniforrit, sem ég kann ekki á.
Svo að það verður vonandi aðeins meira spennandi fyrir mig.

Annars notaði ég nú seinnipartinn í dag til þess að pæla í jólagjöfum.. erfitt að finna út hvað er hægt að gefa fólki sem manni þykir vænt um, þegar maður á ekki krónu. Ég hef nefninlega haft þann veikleika frá því að ég fór að þjéna pening, að kaupa alltaf mjög margar jólagjafir, því að mér finnst það bara svo gaman. En núna mun þetta líta soldið öðruvísi út. Mér finnst að LÍN ætti að gefa háskólanemum desemberuppbót. Þá gefa, ekki lána.!

Ég hef einmitt verið að spá svolítið mikið í peningum upp á síðkastið, ekki skrítið kannski, maður fer að pæla í þeim þegar maður þarf að passa hverja krónu sem maður á! Og það er svo allt allt öðruvísi að lifa svona fátækur, úti, að leigja, heldur en að vinna og búa hjá pabba og mömmu.
Það er svo rosalega margt sem maður getur ekki leyft sér, maður fattar það ekkert strax.
Ég verð stundum alveg vitlaus þegar allir þessir tilboðsbæklingar fljúga inn um hurðina okkar, stútfullir af hundódýrum hlutum sem við værum alveg til í að eiga, og sumt sem við þyrftum að eiga, en þegar maður þarf að passa svona peninginn sinn þá þýðir ekkert að kaupa sér eitthvað sem er ekki bráðnauðsynlegt.
Okkur dauðlangar í marga hluti, (soda-streamtæki, vöfflujárn, góða steikingarpönnu, kaffi-termókönnu, lampa, loftljós, mp3-spilara, dekk á hjólið og svo framvegis..!) og þetta eru hlutir sem maður myndi ekki einusinni vilja fá í jólagjöf, því við þyrftum að bera þá aftur hingað út, og fyrir utan það, er allt svona hvort sem er hægt að kaupa miiklu ódýrari hérna! Svo að svona dót verða bara að bíða.

En svo aftur á móti eru hlutir sem mig virkilega vatnar sem ég get svo ekki keypt, einsog til dæmis vantar mig kuldaskó, einhverja hluta vegna hef ég ekki átt kuldaskó í nokkur ár, en hérna úti kemst maður ílla upp með að vera ekki í hlýjum og góðum skóm. Ég geng bara í sokkabuxum, leggings, sokkum og þaryfir ullarsokkum, og þarf að kremja fæturna mína í eitthvað af þessum litlu ballerínu eða íþróttaskóm, þ.e.a.s. þegar ég nenni ekki að vera í gúmmi- eða hælastígvélunum mínum, sem er kannski altílagi inná milli.

En svo nenni ég ekki að fara heldur í búðir, t.d. skóbúðir, því að ég verð svo pirruð á því að ég get ekki keypt það sem mig langar í. Svo kaupi ég líka bara það ódýrasta sem ég finn, og það getur tekið tíma að leita...

En gvuðminngóður það er einsog ég sé ofurdekraða blondínan Cher í Clueless myndinni sem er þunglynd vegna þess að hún þyngdist um 300grömm eða týndi óvart kreditkorti pabba síns.!
Ég ætla að hætta þessu röfli og hjálpa Degi að elda, sumsé setja spaghetti á disk.. ;)

Hey do!