Tímaskil

Ferðalagið okkar Daxa í Danmörku og Þýskalands var æðislegt. Ég var komin á mínar heimaslóðir í Hamborg og fékk tækifæri á að sýna Degi hvar ég ólst upp.

Við vorum helvíti nettur hópur (ég+Dagur, Mídía+Tobías) og gerðum slatta þarna úti. Meðal annars fórum við á St.Pauli fótboltaleik í Hamborg. St.Pauli er klikkaðasta lið,með tilheyrandi Fans sem til er, allavega í Evrópu. Það voru um 17.000 fans frá Hamborg, St.Pauli liðinu til stuðnings, en kannski 20-30 frá Werder Bremen, gestaliðinu. Í stuttu máli var þetta GEGGJAÐ: Stuð, hróp, Bjór og söngur. (St.Pauli vann 2:1)

Við vorum mjög mikið á ferðinni, skoðuðum Hamborg einsog túristar. Fórum í söfn, skoðuðum kirkjur og versluðum. Og já, drukkum kaffi. Það einkenndi næstum hvern einasta dag, stoppa á kaffihúsi og fá sér Macciato, sem var mismunandi eftir hverju einasta kaffihúsi. Einstaka sinnum stoppuðum við líka á kaffihúsi og fengum okkur kokteila, og bjór að sjálfsögðu.

Á kvöldin vorum við annaðhvort hjá Tobí, að drekka bjór, chilla og horfa á Simpsons, á ferðinni einhverstaðar, eða í Schanze, kaffihúsahvefinu þar sem einungis finnst fyrir ungt fólk, listamannafólk, sec’n’hand búðir og góðir og ódýrir drykkir. Svo um helgina kíktum við að sjálfsögðu líka á Kietz: St.Pauli, Reperbahn, þar sem sveitta djammið er. Þar var hægt að hoppa frá einum stað til annars, dansa eða bara sötra kokteil og fylgjast með hórunum sem voru að selja sig á hverju götuhorni. Bara stuð!

Í Berlín vorum við einnig einsog dæmigerðir túristar, með myndavélina á lofti, hálfskrifuð póstkort og með bakpoka með regnhlífum í. Þar voru teknar um 200 myndir, enda er Berlín svakalega falleg borg, ég myndi samt kjósa Hamborg til þess að búa í vegna þess að Berlín er stór á þann veg að öllu er dreift út um allt, allar vegalengdir eru bara fáranlega langar! Við röltum alla leiðina meðfram Múrnum og náðum að brjóta smá stykki úr honum sem souvenir. Svo var haldið aftur heim til Hamborgar um kvöldið í rútu, dauðþreytt eftir 19klst ferðadag.

Já, það var fremur erfitt að kveðja heimaborgina mína Hamborg á laugardaginn, en þá fórum við með lest til Kaupmannahafnar snemma um morguninn. Ég hefði alveg vilja vera lengur úti.

Í Köpen skelltum við töskurnar okkar í geymslu og fórum á strikið og hittum Kristínu. Við röltum þar aðeins um en kvöddum hana svo til þess að fara og skoða læknaskólann hans Dags. Sá er rétt hjá Nørrebrogade og er alveg svakalega stór. Eftir það fórum við í Tivoliið ad borða franskar og drekka bjór og hittum Kristínu aftur. Þegar það byrjaði að rigna einsog hellt væri úr fötum ákváðum við að fara bara að farað koma okkur út á flugvöll og fá okkur að snæða þar.

Nú er staðan sú að Dagur er byrjaður á seinasta árinu sínu í MR og eg sit heima að þvo þvott, laga til og elda. En á morgun breytist það reyndar því að þá byrja ég nefninlega í nýju vinnunni minni, í ZARA. Það verður aldeilis spennandi að sjá hvernig það fer, hvort ég fíli mig innanum öll þessi föt og allar þessar stelpur.

Ég væri alveg til að fara í skóla núna frekar. Get ekki beðið eftir að flytja til Danmerkur og fara að læra! Það verður að bíða í eitt ár.

Núna er maður bara orðinn fullorðinn, tvítug stúlka komin á vinnumarkaðinn, ég öfunda Daxa.